Νέο μεγάλο προσφυγικό κύμα, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξεριζώνονται από τις εστίες τους στην Αφρική και την Ασία και παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς με την ελπίδα πως θα βρουν καλύτερες συνθήκες ζωής. Η Θέουτα της Ισπανίας, η
Λαμπεντούζα της Ιταλίας, οι ανατολικές ακτές της Λέσβου είναι ορισμένα από τα
σημεία που χάνονται κάθε χρόνο ανθρώπινες ζωές. Η Μεσόγειος είναι ο υγρός τάφος για χιλιάδες πρόσφυγες.
Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η φτώχεια και η
πείνα, δηλαδή ο καπιταλισμός της εποχής μας, δημιουργεί τα προσφυγικά κύματα. Η ρατσιστική πολιτική της «Ευρώπης φρούριο», που την υιοθέτησαν όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις, μαζί με τις κυβερνήσεις όλων των κρατών μελών της Ε.Ε. ευθύνεται για τους χιλιάδες νεκρούς πρόσφυγες.
Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο εθνικισμός, οι απαγωγές προσφύγων από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς, τα push back είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα της
αντιπροσφυγικής πολιτικής που εφαρμόζεται και στις δύο πλευρές του Αιγαίου σε
Ελλάδα και Τουρκία.
Η Ανταρσία στο Αιγαίο ενώνει την φωνή της με την φωνή του κινήματος
αλληλεγγύης, τις φωνές των προσφύγων και των μεταναστών ενάντια στις
δολοφονικές αντιπροσφυγικές πολιτικές. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι η νέα εργατική βάρδια και μαζί τους αναπτύσσουμε σχέσεις ταξικής αλληλεγγύης.
