Σε αυτή τη λίστα περιλαμβάνονται συνολικά 6.938 ερευνητές, από 69 χώρες, οι οποίοι ταξινομήθηκαν με βάση το πόσες φορές άλλοι επιστήμονες παραπέμπουν σε δημοσιεύσεις τους. Ο κατάλογος αντλεί στοιχεία από τη βάση δεδομένων Web of Science, τα οποία αναλύθηκαν από ειδικούς του Ινστιτούτου Επιστημονικής Πληροφόρησης της Clarivate.Συνολικά 2.764 Αμερικανοί ερευνητές- το 38,3% του συνόλου- έχουν συμπεριληφθεί στη φετινή λίστα, ποσοστό μικρότερο κατά 5% σε σύγκριση με το 2018 (43,3%). Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Κίνα, με 1.169 ερευνητές με μεγάλη διεθνή απήχηση (16,2% από 7,9% το 2018).
Ακολουθούν η Βρετανία με 579 ερευνητές (8%), η Γερμανία με 369 (5,1%), η Αυστραλία με 337 (4,7%), ο Καναδάς με 226 (3,1%), η Ολλανδία με 210 (2,9%), η Γαλλία με 134 (1,9%) και η Ελβετία με 112 (1,6%).
Σε ό,τι αφορά τους φορείς, το πανεπιστήμιο Χάρβαρντ είναι στην κορυφή με 233 ερευνητές που έχουν διεθνή απήχηση. Ακολουθούν η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών (228), το πανεπιστήμιο Στάνφορντ (126), τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (113), το κινεζικό πανεπιστήμιο Τσινγκχούα (73), το ΜΙΤ (71) και ο γερμανικός επιστημονικός οργανισμός Μαξ Πλανκ (67).
Από ελληνικής πλευράς, στον κατάλογο περιλαμβάνονται- κατά σειρά- οι Γεώργιος Δαΐκος (ΕΚΠΑ), Θεόδωρος Δαλαμάγκας (Ερευνητικό Κέντρο Αθηνά), Μελέτιος-Αθανάσιος Δημόπουλος (πρύτανης ΕΚΠΑ), Γεράσιμος Φιλιππάτος (ΕΚΠΑ), Γεώργιος Γεωργακίλας (πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Γεώργιος Καραγιαννίδης (ΑΠΘ), Νίκος Καραμάνος (πανεπιστήμιο Πατρών), Γεώργιος Κύζας (Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας), Κωνσταντίνος Στούμπος (πανεπιστήμιο Κρήτης), Θανάσης Βεργούλης (ΕΜΠ) και Γιάννης Βόντας (Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών).
Ο ίδιος περιγράφει την μέχρι σήμερα πορεία του.
«Γεννήθηκα στο Πυθαγόρειο της Σάμου και τελείωσα ένα από τα αρχαιότερα σχολεία της Ελλάδας, το Πυθαγόρειο Γυμνάσιο Σάμου. Πρώτη στροφή στη διαδρομή μου ήταν η απόφασή μου να σπουδάσω μηχανικός, επηρεασμένος κυρίως από τον πατέρα μου. Έτσι, σπούδασα στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, το παλαιότερο αμιγές Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών στην Ελλάδα.
Συνέχισα με μεταπτυχιακό στη Βιοϊατρική Τεχνολογία στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών και στη συνέχεια επανήλθα στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών για την εκπόνηση της διδακτορικής μου διατριβής. Παράλληλα εργαζόμουν ως μηχανικός σε δημόσια και ιδιωτικά έργα.
Η θητεία μου στο χώρο αυτό με βοήθησε να κατανοήσω το πώς λειτουργεί η αγορά και με έμαθε πώς να χειρίζομαι δύσκολες καταστάσεις. Τέτοιες αντιμετώπισα με επιτυχία αργότερα ως επιστήμονας-ερευνητής. Έτσι, θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικά για την μετέπειτα πορεία μου τα χρόνια που εργάστηκα στον ιδιωτικό τομέα.
Επόμενη στροφή στην πορεία μου ήταν η εκλογή μου ως Ερευνητής το 2001 στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, με αντικείμενο τις Δορυφορικές Επικοινωνίες. Εκεί, εργαζόμενος 3 χρόνια, δημιούργησα τη δική μου ερευνητική ομάδα και έθεσα τις προϋποθέσεις να εκλεγώ το 2004 ως Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΤΗΜΜΥ) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Με την ανάληψη των καθηκόντων μου στο ΤΗΜΜΥ ΑΠΘ δημιούργησα το 2004 την ερευνητική ομάδα Wireless Communications and Information processing (WCIP) group, η οποία είναι σήμερα μία από τις καλύτερες στην Ευρώπη αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Από το 2013 είμαι Καθηγητής Α’ Βαθμίδας με αντικείμενο τα Ψηφιακά Τηλεπικοινωνιακά Συστήματα».
Πηγές:
lifo.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ
impactalk.gr
