Εδώ και αρκετούς μήνες είναι γνωστό το πρόβλημα που υπάρχει στην παιδιατρική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Σάμου με τη μοναδική (!!!) παιδίατρο που είναι αναγκασμένη ν’ αντιμετωπίζει όλα τα περιστατικά που παρουσιάζονται τόσο στην κανονική βάρδια της, όσο και στα έκτακτα περιστατικά. Δηλαδή το πολύ απλό, 24 ώρες το 24ωρο «στο πόδι».
Και όχι μόνο για την παιδιατρική κλινική, αλλά και για τη μαιευτική κλινική με τις γεννήσεις των παιδιών, όπου η παρουσία της παιδιάτρου είναι απαραίτητη.
Και αν υπολογίσουμε και τις ανάγκες που παρουσιάζονται στα πολλά παιδιά που διαμένουν στο ΚΥΤ αλλά και σε δομές εκτός ΚΥΤ Σάμου, τότε γίνεται εύκολα κατανοητό ότι τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει φυσιολογικά.
Μια παιδίατρος στο Γενικό Νοσοκομείο Σάμου με οργανική θέση στο ΚΕΦΙΑΠ και ακόμα ένας παιδίατρος στο ΚΥ Καρλοβάσου. Και η τύχη τα έφερε έτσι ώστε και οι δύο να έχουν αναρρωτική άδεια και να μην υπάρχει παιδίατρος (!!!) στο Γενικό Νοσοκομείο Σάμου.
Η άποψη ότι υπάρχουν παιδίατροι εκτός Νοσοκομείου είναι ναι μεν.. αλλά.. Υπάρχουν. Και τι γίνεται με όλους αυτούς τους γονείς που δεν έχουν να πληρώσουν μια εξωτερική επίσκεψη; Και τι γίνεται αν κάποιο παιδί χρειαστεί να νοσηλευτεί;
Ο κανονισμός λειτουργίας των Νοσοκομείων λέει ότι αν δεν υπάρχει παιδίατρος, ένα παιδί μπορεί να εξεταστεί από Γενικό γιατρό ή παθολόγο και μέχρι εκεί. Νοσηλεία δεν μπορεί να γίνει. Για ένα περιστατικό σοβαρό, πρέπει να γίνει διακομιδή σε παιδιατρική κλινική εκτός Σάμου.
Θα πρέπει δε να ληφθεί υπόψη ότι για ένα παιδί μέχρι ηλικίας 16 ετών, για να του δοθεί φαρμακευτική αγωγή (σε περίπτωση απουσίας παιδιάτρου), θα πρέπει να υπάρξει τηλεφωνική επικοινωνία με παιδιάτρους εκτός Σάμου σε συμβουλευτικό ρόλο.
Και όλα αυτά εν έτη 2019. Πολλοί γνωρίζουμε το ρητό που λέει. «Ένας, ίσον κανένας». Κάτι τέτοιο αποδεικνύεται στην καθημερινότητα και τώρα στο σοβαρό θέμα στελέχωσης της παιδιατρικής κλινικής.
Εδώ και πολλούς μήνες πολλές οι αναφορές και οι παραστάσεις του Συλλόγου Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Σάμου. Πολλές και οι αναφορές και η παρουσίαση του προβλήματος από τα ΜΜΕ του νησιού, αλλά και από διάφορους φορείς (Σύλλογος Πολυτέκνων Σάμου).
Επίσης πολλά τα έγγραφα της Διοίκησης του Νοσοκομείου αλλά και του βουλευτή Σάμου.
Τελικά όμως φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι δεν χρειάζονται έγγραφα και αναφορές… αλλά φωνές. Γιατί όπως λένε κάποιοι, στην Ελλάδα «αν δεν φωνάξεις, δεν σ’ ακούνε». Σωστό πέρα ως πέρα.
Το πρόβλημα ειδικά της παιδιατρικής κλινικής, εδώ και επτά (!!!!!!!) χρόνια φωνάζει. «Βοηθήστε με, γιατί θα σας αφήσω». Και μας άφησε. Επτά ολόκληρα χρόνια όλες οι διοικήσεις, προσπαθούσαν να λειτουργήσουν με μπαλώματα. Και όταν λέμε διοικήσεις, αναφερόμαστε σ’ αυτές του Νοσοκομείου, αλλά και στις προϊστάμενες διοικήσεις αυτών και φτάνουν μέχρι το Υπουργείο Υγείας.
Ψηφίσματα, αναφορές, επιστολές για τους πολίτες ενός τόπου, είναι «δήθεν» και «νάχαμε να λέγαμε». Επτά χρόνια καμία λύση. Επτά χρόνια «βολευόμαστε με τις κουρελούδες» και δεν μπορούμε ν΄αγοράσουμε ένα χαλί.
Και αποδεικνύεται πλέον ότι οι προκηρύξεις θέσεων είναι «μύθος». Όταν έχεις πρόβλημα και μάλιστα τόσο ειδικό και σοβαρό, προκηρύσσεις όχι μία θέση παιδιάτρου, αλλά τρείς τουλάχιστον. Γιατί οι παιδίατροι που θέλουν να έρθουν και να δουλέψουν διαβάζουν τα τοπικά δρώμενα. Πως να έρθει ο κάθε γιατρός ν’ αντιμετωπίσει χιλιάδες παιδιά; Διαφορετικά όμως είναι αν υπάρχουν 3-4-5 γιατροί.
Σήμερα αναβλήθηκαν δύο γεννήσεις με καισαρική τομή (προγραμματισμένες). Τι θα γίνει αν υπάρξει κάποιο έκτακτο περιστατικό, όχι μόνο σε γέννηση, αλλά και σε μια αδιαθεσία ενός παιδιού που θα χρειαστεί νοσηλεία;
Ποιος θ’ αναλάβει την ευθύνη;
Εν έτη 2019 που γίνονται εγχειρίσεις και πολλά άλλα σημαντικά εξ’ αποστάσεως, δυστυχώς εδώ εμείς δρούμε διαφορετικά.
ΝΤΡΟΠΗ σε ΟΛΟΥΣ σας (υπεύθυνους) που δεν μπορείτε να κάνετε το κάτι παραπάνω… ΝΤΡΟΠΗ σε όλους μας (εμάς τους απέναντι) που δεν πιέσαμε περισσότερο, για να γίνει το κάτι παραπάνω…
Ο Θεός να φυλάει όλα τα παιδιά του κόσμου…
