Πολλοί άνδρες ανησυχούν για το μέγεθος του μορίου τους. Ωστόσο, οι περισσότεροι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει μια πραγματική δύσκολη ιατρική κατάσταση όπου το μέγεθος του πέους αναφέρεται ως “Μικροπενία”.
Μικροπενία είναι ένας ιατρικός όρος για να περιγράψει ένα μόριο που είναι πολύ μικρότερο από το μέσο όρο. Προκαλείται από ορμονικούς ή γενετικούς λόγους. Η μικροπενία είναι πολύ σπάνια. Μελέτες δείχνουν ότι παγκοσμίως, μόνο το 0,6% των ανθρώπων έχουν αυτή την πάθηση.
Τι προκαλεί την Μικροπενία
Η μικροπενία προκαλείται από το γεγονός ότι το πέος του αρσενικού μωρού δεν επιμηκύνεται μετά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
Η αιτία αυτού θεωρείται ότι είναι ένα ορμονικό πρόβλημα. Συγκεκριμένα, πιστεύεται ότι οφείλεται σε ανεπαρκή επίπεδα τεστοστερόνης, μια ανδρική ορμόνη του φύλου.
Τα ανεπαρκή επίπεδα τεστοστερόνης μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα της ανεπαρκούς παραγωγής τεστοστερόνης κατά το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης ή ως αποτέλεσμα της μη ανταπόκρισης του αγέννητου παιδιού στην παραγόμενη τεστοστερόνη.
Έρευνα που διεξήχθη σε Ιάπωνες ασθενείς και δημοσιεύτηκε στο Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism διαπίστωσε ότι γενετικές μεταλλάξεις του γονιδίου SRD5A2 μπορεί να προκαλέσουν Μικροπενία.
Το γονίδιο SRD5A2, ή το στεροειδή-5-άλφα-ρεδουκτάση, άλφα πολυπεπτίδιο 2, κωδικοποιεί το ένζυμο στεροειδές 5-άλφα αναγωγάση 2. Αυτό το ένζυμο επεξεργάζεται την ορμόνη τεστοστερόνη σε διυδροτεστοστερόνη (DHT), ένα πιο ισχυρό ανδρογόνο.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι μια γενετική πάθηση κάνει τα αγόρια πιο ευάλωτα στην ανάπτυξη της μικροπενιας που προκαλείται από παράγοντες του περιβάλλοντος.
Συγκεκριμένα, βρήκαν έναν πολυμορφισμό στο γονίδιο για τον καταστολέα του υποδοχέα αρυλ υδρογονανθράκων (AHRR), που ονομάζεται πολυμορφισμός Pro185Ala, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει ευαισθησία στην ανάπτυξη του μικροπενίου ως απόκριση στις διοξίνες, έναν τύπο περιβαλλοντικού ενδοκρινικού διαταράκτη.
Επιπλέον, υπάρχει ακόμη περαιτέρω έρευνα που υποδηλώνει ότι οι δυσπλασίες των εξωτερικών γεννητικών οργάνων των νεογέννητων αρσενικών, όπως το Micropenis, μπορεί, εν μέρει, να προκαλούνται από περιβαλλοντικές χημικές ουσίες όπως τα φυτοφάρμακα.
Διαβάστε Επίσης : Πόσες θερμίδες πρέπει να καταναλώνω
Ιστορική αντιμετώπιση της Μικροπενίας
Ιστορικά, η μικροπενια αντιμετωπίστηκε με αλλαγή φύλου του μωρού κατά τη γέννηση. Αυτό σήμαινε ότι οι γονείς συμβουλεύονταν να μεγαλώνουν τα γενετικά αρσενικά παιδιά τους ως θηλυκά.
Ο John Money, ο ιδρυτής της Κλινικής Ταυτότητας Φύλου στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου John Hopkins στη Βαλτιμόρη, υποστήριξε την αλλαγή φύλου.
Το 1975, δημοσίευσε μια εργασία που περιγράφει την επιτυχία μιας μελέτης αλλαγής φύλου στην οποία ένας δίδυμος γιος είχε μεγαλώσει με επιτυχία ως κορίτσι.
Ωστόσο, η μελέτη του Money δυσφημίστηκε αργότερα από τον Milton Diamond και τον μετέπειτα δημοσιογράφο Colapinto, που και οι δύο έδειξαν ότι η αλλαγή φύλου δεν είχε επιτυχία.
Συγκεκριμένα, το γενετικά αρσενικό παιδί που μεγάλωσε ως θηλυκό αποφάσισε να αλλάξει ξανά στο αρχικό του φύλο όταν ανακάλυψε την αλήθεια για την αλλαγή του φύλου του. Επιπλέον, το 2004, ο ασθενής αυτοκτόνησε.
Διαβάστε επίσης : Φάρμακα για την υπερπλασία του προστάτη
Πως το αντιμετωπίζουν οι γιατροί σήμερα
Ο γιατρός κάνει την διάγνωση μικροπενίας μέσω φυσικής εξέτασης. Συνήθως βρίσκουν την πάθηση όταν ο παιδί είναι βρέφος. Ο γιατρός σας θα μετρήσει το μήκος του πέους και θα το συγκρίνει με το μέσο μήκος άλλων ατόμων στην ηλικία του μωρού.
Δεν υπάρχει άμεση θεραπεία για την μικροπενία. Αλλά εάν ο γιατρός διαπιστώσει ότι το παιδί έχει μικροπενία, μπορεί να του χορηγήσει ορμονοθεραπεία για να βοηθήσει το πέος να αναπτυχθεί. Οι πιθανότητές για επιτυχή θεραπεία είναι μεγαλύτερες εάν ο γιατρός εντοπίσει την πάθηση όταν το παιδί είναι βρέφος.
Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από την αιτία της μικροπενίας. Οι επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:
Τεστοστερόνη. Αυτό χρησιμοποιούν πρώτα οι γιατροί για τη θεραπεία της μικροπενίας. Θα δώσουν στο παιδί μια σύντομη θεραπεία τεστοστερόνης. Θα παρακολουθήσουν πώς ανταποκρίνεται το πέος στην αυξητική ορμόνη. Ο γιατρός του παιδιού είτε θα κάνει την ένεση της τεστοστερόνης είτε θα την εφαρμόσει ως τζελ ή αλοιφή.
Εάν η τεστοστερόνη δεν βοηθά, ο γιατρός σας μπορεί να δοκιμάσει άλλες ορμονικές θεραπείες.
Χειρουργική επέμβαση. Οι γιατροί εξετάζουν αυτή τη γραμμή θεραπείας μόνο εάν άλλες επιλογές δεν λειτουργούν. Η φαλλοπλαστική ή η χειρουργική αποκατάσταση για μικρά παιδιά μπορεί να είναι επικίνδυνη. Η χειρουργική επέμβαση για νέους ενήλικες και ενήλικες είναι πολύ πιο συχνή.
Εάν κάποιο ορμονικό πρόβλημα προκάλεσε την μικροφαλλία σε ένα παιδί, η προοπτική του είναι καλή. Συνήθως ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία με τεστοστερόνη. Με τη θεραπεία, θα παρατηρήσουν την ανάπτυξη του πέους. Αλλά θα εξακολουθεί να είναι ελαφρώς κάτω από το μέσο μέγεθος.
Η προοπτική μπορεί να μην είναι τόσο καλή εάν η μικροπενία οφείλεται σε άλλες, μη ορμονικές διαταραχές.
Σήμερα, σύμφωνα με τη Mairi MacDonald, η Ένωση Intersex του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIA) θεωρεί την αισθητική χειρουργική των γεννητικών οργάνων για την αλλαγή του φύλου ενός βρέφους από αρσενικό σε θηλυκό, αποκλειστικά λόγω του ότι το παιδί έχει μικρό πέος, ως «παιδική κακοποίηση».
Αντίθετα, υποστηρίζουν την ορμονοθεραπεία που ονομάζεται υποκατάσταση τεστοστερόνης. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα μήκος πέους εντός του “φυσιολογικού εύρους”.
Η φαλλοπλαστική συχνά περιλαμβάνει τη χρήση δέρματος από το αντιβράχιο του ασθενούς. Αυτό το δέρμα τυλίγεται γύρω από το εγγενές πέος και εισάγεται μια φουσκωτή πρόσθεση πέους για να παρέχει στύση.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι αυτή η διαδικασία παρήγαγε ένα πέος που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για σεξουαλική επαφή τακτικά και παρέμεινε σταθερό για μεγάλο χρονικό διάστημα
Ωστόσο, η διαδικασία είναι υψηλού κινδύνου και μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές.
Πηγή : Medical-net
