Πριν περίπου τρία χρόνια, το Νοέμβριο του 2014, ακόμα ένα δυσάρεστο περιστατικό έγινε αφορμή ν’ ακουστεί το όνομα της Σάμου στην υπόλοιπη Ελλάδα. Περιστατικό που πολλοί από εσάς σίγουρα θυμόσαστε.
Η απώλεια της ζωής του οικογενειάρχη, πατέρα 4 παιδιών, του Νίκου Κλώθου στον Άγιο Κωνσταντίνο. Εκεί ο Νίκος Κλώθος έχασε τον έλεγχο του δικύκλου του, το οποίο ανετράπη, τραυματίστηκε σοβαρά και περίμενε αρκετή ώρα στο οδόστρωμα μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Ένα ασθενοφόρο που ποτέ δεν ήρθε, επειδή ήταν σε άλλο περιστατικό (μεταφορά ασθενή στο αεροδρόμιο). Τον Νίκο Κλώθο παρέλαβε μετά από αρκετή ώρα ασθενοφόρο της 79 ΑΔΤΕ, αλλά όπως αποδείχθηκε, χάθηκε πολύτιμος χρόνος, με αποτέλεσμα ο Νίκος να χάσει τη ζωή του.
Εκείνες τις ημέρες, πολλά γράφηκαν, πολλά ειπώθηκαν, οι φωνές διαμαρτυρίας ήταν πολλές, κάτι που για λίγο καιρό έκανε το «σύστημα» να πάρει στα σοβαρά το θέμα και να έχουμε αρκετά πληρώματα που κάλυπταν όλες τις βάρδιες, τόσο στο Βαθύ της Σάμου, όσο και στο Καρλόβασι. Χαρακτηριστική ήταν και η διαμαρτυρία πολιτών στην πλατεία Πυθαγόρα, όπου ξαπλωμένοι στο έδαφος και βαμμένοι με κόκκινη μπογιά (αίμα), απαιτούσαν την επάνδρωση του ΕΚΑΒ.
Στην Ελλάδα όμως, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός «κάθε πράγμα, τριήμερο». Δηλαδή μετά από λίγο καιρό ξεχνάμε το πρόβλημα, μέχρι να το ξαναβρούμε μπροστά μας.
Από το 2014 και μετά, είχαμε αρκετά περιστατικά, όπου αν και υπάρχουν ασθενοφόρα, δεν υπάρχουν πληρώματα, με αποτέλεσμα να υπάρχει μόνο μία βάρδια που καλύπτει όλο το νησί, με ότι αυτό συνεπάγεται. Πολλά ήταν εκείνα τα περιστατικά όπου τραυματισμένοι συνάνθρωποί μας, μεταφέρθηκαν από το Καρλόβασι, κυριολεκτικά επάνω σε καρότσες φορτηγών αυτοκινήτων.
Νησί της Σάμου, καλοκαίρι 2017. Ακόμα ένα περιστατικό, που βίωσε πολίτης του Καρλοβάσου (Χρήστος Σακελλάρης), μας υπενθυμίζει ότι το πρόβλημα υπάρχει και είναι πλέον πολύ σοβαρό… Γράφει ο κ. Σακελλάρης στη σελίδα του στο Facebook: «Αν ζούσατε όλοι σας την κατάσταση που έζησα εγώ σήμερα από φόβο και μόνο δεν θ’ αφήνατε ούτε τα παιδιά σας να βγούν από το σπίτι… Ένας άνθρωπος, ένας τουρίστας στο δρόμο με άνοιγμα στο κεφάλι απ’ το φρύδι ως το μάγουλο μετά από πτώση με ενοικιαζόμενο μηχανάκι μεσημέρι στο δρόμο φτάνοντας στο περιστατικό να μου κλαίει αιμόφυρτος με το τεράστιο άνοιγμα στο κεφάλι και καμένος σ’ όλο του το σώμα από την πτώση.
HELP ME I CALLED THE AMBULANCE 30 MINUTES AGO PLEASE HELP ME…ΚΙ ΑΦΟΥ ΤΟΝ ΜΕΤΕΦΕΡΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΊΑΣ ΝΑ ΜΟΥ ΦΙΛΑΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΦΟΡΕΙΟ…ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟ FB ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ..ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΝ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΣΕ ΜΑΣ..Η ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ…ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ…
1 ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΒΡΙΣΚΟΜΕΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΟ ΒΑΘΥ ΣΤΗ ΓΥΡΩ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Η ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ ΔΙΑΚΟΜΙΔΗ Κ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΔΡΑΚΑΙΟΥΣ ΣΠΑΘΑΡΙΟΥΣ ΚΟΥΜΕΙΚΑ..
ΑΝ ΤΟ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΣΑΜΟ ΘΆΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Η ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ ΗΡΑΙΟΝ ΠΑΓΩΝΔΑ ΚΛΠ…ΟΧΙ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 2 ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΑ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ…ΕΙΝΑΙ Θ Α Ν Α Τ Ο Σ..ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ..ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΙ ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ..
Η περιγραφή του κ. Σακελλάρη, νομίζω ότι αγγίζει τον καθένα μας. Αγγίζει τον καθένα μας, γιατί σαν πολίτες αυτού του τόπου έχουμε βαρεθεί «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα». Υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν ποτέ, απλά και μόνο γιατί ο κάθε πολιτικάντης θέλει να κάνει το δικό του παιχνίδι, επάνω στις πλάτες μας.
Είναι ποτέ δυνατόν το καλοκαίρι όταν ο πληθυσμός του νησιού ανέρχεται σε 60.000 να υπάρχει μόνο μία βάρδια; Τι να τα κάνουμε τα 4-5 ασθενοφόρα όταν δεν υπάρχουν τα πληρώματα;
Πόσο ακόμα θα πρέπει να θρηνήσουμε αγαπημένα μας πρόσωπα που χάνουν τη ζωή τους, επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς τους με το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ;
Γιατί θα πρέπει να μειώνεται η αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου, με το «τσουβάλιασμά του» επάνω σε μια καρότσα αγροτικού αυτοκινήτου;
Όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας έχουμε τα ίδια δικαιώματα, είτε κατοικούμε στην ηπειρωτική χώρα, είτε στη νησιωτική χώρα. Ακόμα περισσότερο εμείς, γιατί η νησιωτικότητα είναι κάτι διαφορετικό.
Σαφώς και το πρόβλημα του μεταναστευτικού – προσφυγικού που αντιμετωπίζει το νησί είναι πολύ μεγάλο. Μεγαλύτερο όμως είναι το πρόβλημα των ελλείψεων του ΕΚΑΒ. Το Νοσοκομείο δείχνει σιγά – σιγά ότι επανδρώνεται με ειδικότητες γιατρών που έλειπαν αρκετά χρόνια. Με το ΕΚΑΒ όμως τι γίνεται;
Μήπως ήρθε η ώρα Βουλευτής – Αντιπεριφερειάρχης – Δήμαρχος να πιέσουν και πάλι στα κέντρα αποφάσεων; Και όχι μόνο οι συγκεκριμένοι. Η πίεση πρέπει να υπάρξει απ’ όλους μας. Για Παράδειγμα η Κίνηση Πολιτών «ΣΑΜΟΣ-ΣΟΣ», που μπορεί να μπεί μπροστά. Και όχι να δοθούν λύσεις – μπαλώματα. Λύσεις για πάντα.
Το επίσημο κράτος οφείλει αν όχι να διασφαλίζει, τουλάχιστον να σέβεται την ανθρώπινη ζωή.
Τη ζωή πρέπει να τη διεκδικήσουμε, όχι μόνο τη δική μας, αλλά όλων μας και πόσο μάλλον των παιδιών μας.
Σ’ αυτόν τον τόπο κανείς δεν πρέπει να πεθαίνει από βλακεία.
Αλέξης Κομνηνός
