Την Τετάρτη 1η Μαΐου θυμόμαστε και τιμούμε τους αγώνες και τις θυσίες των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής, για κοινωνική δικαιοσύνη, ελευθερία και δημοκρατία. Από το Σικάγο του 1886 στην Καισαριανή του 1944 και σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Σήμερα ο κόσμος της εργασίας βρίσκεται αντιμέτωπος με μεγάλες παγκόσμιες προκλήσεις, ενώ στη χώρα μας οι ακραία ταξικές πολιτικές της κυβέρνησης στρέφονται κατά κύριο λόγο ενάντια στον κόσμο της εργασίας.
Σήμερα, στην Ελλάδα, οι εργαζόμενοι/ες βρίσκονται αντιμέτωποι με πολιτικές που στον πυρήνα τους έχουν τη μεταφορά πλούτου και δύναμης από τους εργαζόμενους και την κοινωνική πλειοψηφία προς την κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Με την πλήρη απορρύθμιση της εργασίας και την κατάργηση στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων, όπως το 8ωρο και το πενθήμερο. Με τη φτωχοποίηση εργαζομένων και συνταξιούχων και τη συνεχή μείωση των πραγματικών εισοδημάτων μέσα από την ανεξέλεγκτη ακρίβεια σε διατροφή, ενέργεια και στέγαση. Με την περιστολή του κοινωνικού κράτους και την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και παιδείας προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων. Μαζί με έξαρση του αυταρχισμού και της καταστολής και υποβάθμιση του κράτους δικαίου, όπως είδαμε σε μια σειρά περιπτώσεις, με πιο ακραία την επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών για το τραγικό έγκλημα των Τεμπών.
Την ίδια στιγμή οι μεγάλες αλλαγές που συμβαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο αλλάζουν δραματικά το πεδίο της εργασίας και το πρόσημο που θα έχουν θα κρίνει πολλά. Θα οδηγήσει σε καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής η ψηφιακή επανάσταση και η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης; Ή θα φέρουν μαζική ανεργία, αύξηση των ανισοτήτων και συσσώρευση πλούτου και δύναμης σε λίγους; Τι πρόσημο θα έχουν οι πολιτικές για την αντιμετώπιση της ραγδαίας κλιματικής κρίσιμο και πώς θα επηρεάσουν τη ζωή και την εργασία;
Τέλος, η διαρκής απειλή μιας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης, ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία και η γενοκτονία που πραγματοποιεί το κράτος του Ισραήλ στη Γάζα απειλούν την παγκόσμια ειρήνη και δεσμεύουν τα κράτη στην κούρσα των εξοπλισμών στερώντας πόρους από το κοινωνικό κράτος, την υγεία και την παιδεία.
Tην 1η Μάη συμμετέχουμε στην απεργία και τις κινητοποιήσεις των συνδικάτων και ενώνουμε τις φωνές μας:
➢ Για εργασιακά δικαιώματα και ανθρώπινους όρους και συνθήκες εργασίας.
➢ Για συλλογικές συμβάσεις και πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς. Για αντιμετώπιση –επιτέλους– της αισχροκέρδειας, που πυροδοτεί την ακρίβεια.
➢ Για κοινωνικό κράτος, δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία και στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
➢ Για Δημοκρατία παντού, με διαφάνεια και πραγματικό κράτος δικαίου.
Ενώνουμε τις φωνές μας και με τους λαούς όλου του κόσμου, για Ειρήνη και για να σταματήσει ΤΩΡΑ η σφαγή στην Παλαιστίνη.
Με πηγή έμπνευσης τους πανανθρώπινους αγώνες των εργαζομένων και πίστη στη δύναμη του συλλογικού αγώνα συνεχίζουμε! Για κοινωνική δικαιοσύνη και πραγματική δημοκρατία. Για τη ζωή που μας αξίζει!
