«Κάθε χρόνο και χειρότερο» που βρίσκεται σαφώς σε αντιλαϊκή κατεύθυνση χαρακτήρισε η «Λαϊκή Συσπείρωση» τον Προϋπολογισμό του δήμου για το 2018 που συντάχθηκε από τη δημοτική αρχή η οποία –όπως τονίστηκε-όχι μόνο πειθαρχεί στον δημοσιονομικό κόφτη και στις απειλές του «παρατηρητηρίου» κυβέρνησης και Ε.Ε αλλά και υπερασπίζεται αυτή τη πολιτική που φορτώνει τα βάρη της κρίσης στη φτωχολογιά.
Επιπλέον χαρακτήρισε τον Προϋπολογισμό πλασματικό γιατί παρουσιάζει την κρατική επιχορήγηση στο 67% , προσθέτοντας σ’ αυτή τα προνοιακά επιδόματα, τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων, τη μισθοδοσία του προσωπικού κλπ που αποτελούν πάγιες υποχρεώσεις του κράτους με τους δήμους απλώς να διαμεσολαβούν για την χορήγησή τους.
Στην πραγματικότητα η επιχορήγηση του κράτους για τις ανάγκες των δημοτών σε έργα, υπηρεσίες κλπ παρουσιάζει μείωση κατά 60% και πλέον τα τελευταία χρόνια, αναδεικνύοντας τα ανταποδοτικά τέλη, την τοπική φορολογία κλπ που πληρώνουν οι δημότες σε βασική πηγή χρηματοδότησης του Προϋπολογισμού. Οι πόροι αυτοί σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αντιστοιχηθούν με τις ανάγκες, γεγονός που αποτυπώνεται εύγλωττα στο Τεχνικό Πρόγραμμα, που μόνο κατ’ όνομα υφίσταται, αφού το μόνο που κάνει είναι να υπηρετεί τα επιλέξιμα από την Ε.Ε έργα του ΕΣΠΑ και κάποιες στοιχειώδεις παρεμβάσεις με το γνωστό και διαβλητό τρόπο των οριζόντιων δράσεων.
Να σημειωθεί ότι τον Προϋπολογισμό εκτός της «Λαϊκής Συσπείρωσης» καταψήφισαν φέτος για πρώτη φορά και οι υπόλοιπες παρατάξεις της αντιπολίτευσης, εστιάζοντας όμως την κριτική τους όχι στην κυβερνητική και ευρωενωσιακή πολιτική αλλά στην αδυναμία να εισπραχθούν από τη δημοτική αρχή οι οφειλόμενες υποχρεώσεις των δημοτών,
Τη στάση των άλλων παρατάξεων, σχολίασε η Λαϊκή Συσπείρωση υπογραμμίζοντας ότι η υποταγή στην αντιλαϊκή πολιτική ως μονόδρομο και η υπεράσπισή της που ρημάζει το λαό, οδηγεί στη «γιαλαντζί» αντιπολίτευση της ανταποδοτικότητας και της «εισπραξιμότητας» που στρέφεται κι’ αυτή στην οικονομική αφαίμαξη των λαϊκών οικογενειών.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» στην παρέμβασή της ανέδειξε την πρόταση του ΚΚΕ για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, που έχει θεμέλιο την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, καθώς και το πλαίσιο διεκδίκησης και πάλης στις σημερινές συνθήκες.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2018
Κάθε χρόνο και χειρότερα.
Έχουμε μπροστά μας έναν ακόμη αντιλαϊκό προϋπολογισμό αντίγραφο προς το χειρότερο όλων των προηγούμενων. Ισοσκελισμένος με βάση τον δημοσιονομικό κόφτη και τις απειλές του παρατηρητηρίου συντάχθηκε από την δημοτική αρχή που όχι μόνο πειθαρχεί αλλά και υπερασπίζεται αυτή τη πολιτική που φορτώνει τα βάρη της περιβόητης ανάπτυξης στη φτωχολογιά.
Είναι ένας προϋπολογισμός που ακολουθεί κατά γράμμα τον κρατικό προϋπολογισμό όπου τα ίδια έσοδα (ανταποδοτικά κλπ) της Τ.Δ ανέρχονται σε 3,114 δισ. ενώ οι Κεντρικοί αυτοτελείς Πόροι μόλις σε 1,7 δις. όταν την ίδια στιγμή προβλέπει αύξηση από νέους άμεσους και έμμεσους φόρους 900 εκ. ευρώ σύν τις περικοπές 700 εκ. από συντάξεις , πρόνοια, υγεία.
Επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι οι λαϊκές ανάγκες δεν είναι ούτε στις « επιλέξιμες δαπάνες» Κυβέρνησης, ΕΕ, ούτε η ατμομηχανή της «επικείμενης ανάπτυξης»!
Το σκέλος των αναπτυξιακών προγραμμάτων – ΕΣΠΑ (2014-2020) αφορά σε έργα και δράσεις, που ιεραρχούνται πλήρως στις ανάγκες ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, βάζοντας στο περιθώριο τις λαϊκές ανάγκες σε υπηρεσίες, υποδομές και έργα.
Λαϊκά προβλήματα και ανάγκες που έρχονται και επανέρχονται συχνά με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα, όπως είναι τα επαναλαμβανόμενα πλημμυρικά φαινόμενα, η πιθανότητα ενός μεγάλου σεισμού για την χώρα μας και οι επιπτώσεις του, η αντιπυρική προστασία και οι μεγάλες και τραγικές ελλείψεις που επαναλαμβάνονται ως δράμα κάθε καλοκαίρι, οι ελεύθεροι χώροι και οι παραλίες που παραδίνονται ένας προς έναν στο ιδιωτικό κεφάλαιο προς «αξιοποίηση»!
Αυτή η ίδια πολιτική εκφράζεται και στο προϋπολογισμό του δήμου μας που φέρνει σήμερα εδώ η δημοτική αρχή, εμφανίζοντας μάλιστα μια πλασματική εικόνα στη σχέση ανάμεσα σε αυτά που παίρνει ο δήμος από το κράτος και σε αυτά που πληρώνει από τη τσέπη του ο δημότης. Ο προϋπολογσμός μιλάει για 67% κρατικές επιχορηγήσεις και περίπου 30% από ανταποδοτικά τέλη , φόρους κλπ που πληρώνουν οι δημότες.
Όμως στην πραγματικότητα – πέρα από τις λογιστικές γενικεύσεις – αν από την κρατική επιχορήγηση αφαιρέσουμε τα προνοιακά επιδόματα, τα λειτουργικά σχολείων κλπ καθώς και τις αμοιβές του μόνιμου προσωπικού, τα οποία αφορούν κρατικές υποχρεώσεις και ο δήμος παίζει απλά το ρόλο του διαμεσολαβητή. τα ποσοστά είναι αντίστροφα. Δηλαδή
οι δημότες πληρώνουν πολύ περισσότερα από αυτά που συνεισφέρει το κράτος στον προϋπολογισμό του δήμου. Που και αυτά οι εργαζόμενοι ο λαός τα έχει πληρώσει
Αυτό έχει ως συνέπεια, οι πραγματικές ανάγκες των δημοτών σε έργα και παρεμβάσεις για τη βελτίωση των όρων ζωής επαφίενται στις έκτακτες επιχορηγήσεις και στα κοινοτικά προγράμματα, βασικά στο ΕΣΠΑ. Η φτώχεια και η μιζέρια αυτής της κατάστασης αποτυπώνεται εύγλωττα στο Τεχνικό Πρόγραμμα που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη πλειοψηφία και το οποίο όπως επισημάναμε υπηρετεί μόνο τα έργα του ΕΣΠΑ και κάποιες στοιχειώδεις ανάγκες, με τον γνωστό και διαβλητό οριζόντιο τρόπο.
Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης ειδικά των δήμων και η κατακόρυφη αύξηση των λεγόμενων ιδίων εσόδων είναι η τρανή απόδειξη ότι η αποκέντρωση αρμοδιοτήτων έχει ως άμεσο στόχο την αφαίμαξη των λαϊκών νοικοκυριών για να δημιουργεί ματωμένα πλεονάσματα ώστε το αστικό κράτος να τροφοδοτεί με περισσότερα κρατικά έσοδα τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ο λεγόμενος εκσυγχρονισμός και η αναδιοργάνωση της κρατικής και Τοπικής Διοίκησης συνδέεται με τις γενικές ανάγκες του κεφαλαίου και καμιά σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες του λαού.
Η αναδιανομή του πλούτου σε όφελος του εγχώριου και του ξένου κεφαλαίου διαπερνά έναν προς ένα και όλους μαζί τους φορείς του κράτους και τους προϋπολογισμούς τους .
Αυτό είναι το πλαίσιο που φέρνει την όλο και μεγαλύτερη αποδυνάμωση και αποσύνδεση της χρηματοδότησης των φορέων της Τ.Δ από το κράτος την πάρα πέρα προσαρμογή του ρόλου της όσον αφορά την χειραγώγηση των λαϊκών αναγκών.
Την διασύνδεση της λειτουργίας της με τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας, επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται σε συγκεκριμένους κλάδους πχ απορρίμματα, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τουρισμός, αγροτική παραγωγή κλπ .
Η αντίληψη του ΚΚΕ, και της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, έχει θεμέλιό της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Στηρίζεται στην εργατική συμμετοχή και τον λαϊκό έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω, που διαρθρώνεται πρώτα από όλα σε επίπεδο παραγωγικής μονάδας και κοινωνικής υπηρεσίας. Πάνω σε αυτή τη βάση μπορεί μόνο να διαμορφώνεται ένα ενιαίο σύγχρονο και δωρεάν κρατικό σύστημα Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας. Να εξασφαλίζεται ο σχεδιασμός ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο, αξιοποιώντας τον φυσικό και παραγωγικό πλούτο της χώρας.
Καμιά ανάπτυξη για το λαό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε τοπικό και περιφερικό επίπεδο αν η κεντρική πολιτική είναι στα χεριά και στην εξουσία της αστικής τάξης και των κομμάτων της.
- Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, για ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, για τη λειτουργία των Δημοτικών Υπηρεσιών σε απορρίμματα, πράσινο κλπ.
- Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους για την ανάπτυξη- λειτουργία στην Τοπική Διοίκηση, γιατί αυτό σημαίνει τελικά μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού.
- Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική φορολογία, κάθε έμμεση φορολογία.
- Εντείνουμε τον αγώνα για αποκλειστικά Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα στους βασικούς Κοινωνικούς Τομείς της υγείας- Πρόνοιας και Παιδείας με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.
- Μόνιμη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους. Μονιμοποίηση όλων των Συμβασιούχων και των εργαζομένων στα προγράμματα.
- Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο, υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες- πυρκαγιές-σεισμούς- άλλες καταστροφές- από καιρικά φαινόμενα- ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.
- Παλεύουμε για να ανατραπεί το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστά τους Δήμους και τις Περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας και φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
