Με ανάρτησή της στον προσωπικό της προφίλ στο Facebook η περιφερειακή Σύμβουλος και τέως θεματική Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού τοποθετείται στη διαμάχη που υπάρχει το τελευταίο χρονικό διάστημα για την έδρα της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Η τοποθέτηση της κας Φωτεινής Θαλασσινού έχει ως εξής:
Το τελευταίο διάστημα παρακολουθώ με προσοχή το ζήτημα που ανέκυψε για την «επέκταση» του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Με λύπη μου διαπιστώνω πως η εσωστρέφεια (αποφεύγω να χρησιμοποιήσω κάποιον άλλο χαρακτηρισμό για ευνόητους λόγους) και η έλλειψη συνεργασίας των Τοπικών Αρχών αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά την απουσία συντονισμένων ενεργειών όλων προς όφελος του τόπου.
Απογοητεύομαι πραγματικά που διαπιστώνω πως δεν έχει γίνει ακόμη καθολικά αντιληπτό πως είμαστε ένα ενιαίο και αδιαίρετο νησί και λυπούμαι που δεν υιοθετείται από όλους η αντίληψη πως ό,τι γίνεται οπουδήποτε στον τόπο είναι προς όφελος του συνόλου της νησιωτικής κοινωνίας μας.
Ακόμη χειρότερα όταν αυτή η εικόνα εκλύεται προς τα έξω ως εικόνα «διχασμού», τη στιγμή που η τοπική κοινωνία της Σύρου, διεκδικούν ενωμένες και εν ομόνοια, με παρέμβαση μάλιστα των βουλευτών της και Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου την έδρα της Πολυτεχνικής Σχολής … Έτσι η αδράνεια και για το θέμα αυτό της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου (στο Περιφερειακό Συμβούλιο της οποίας είμαι μέλος) μου αφήνει μεγαλύτερη ακόμη πικρία μου, καθόσον ούτε παρενέβη ούτε τοποθετήθηκε ούτε καν ευαισθητοποιήθηκε να συζητήσει το μείζον αυτό ζήτημα του Πανεπιστημίου Αιγαίου, που τόσο ζωτικό κύτταρο αποτελεί για τη Σάμο, ασχολούμενη με θέματα μικρότερης σημασίας.
Προβληματίζομαι να ακούω τοποθετήσεις αιρετών που διστάζουν να εκφράσουν ελεύθερα την άποψή τους δημόσια – αφού διάλογος δεν υπήρξε ποτέ – φοβούμενοι μη κατηγορηθούν για «τοπικισμό». Εκεί έχουμε φτάσει αλήθεια;
Αντί λοιπόν να υποστηριχθεί η εδραίωση «Πολυτεχνικής Σχολής» που σημαίνει κατ’ ουσίαν αναβάθμιση των υπαρχόντων Επιστημονικών Τμημάτων της νήσου μας, δημιουργείται εκ του μηδενός ζήτημα με μήλον της έριδος την «έδρα» του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Και διαπιστώνεται πως δεν είχαν γίνει κατανοητά ούτε τα στοιχειώδη: δηλαδή αν πρόκειται για ίδρυση νέου Τμήματος ή διοικητική πράξη με σκοπό την διοίκηση μέσω ενός ενδιάμεσου οργάνου, την Κοσμητεία, των τμημάτων Μηχανικών του Παν/μίου Αιγαίου.
Δεν είχαν αναλογιστεί πόσα χρήματα, κτιριακές εγκαταστάσεις, ανθρώπινο δυναμικό και λοιπές υποδομές (π.χ. μεταφορές) απαιτούνται για την όποια πρόταση διατυπώθηκε.
Και ενώ εκκρεμεί ακόμη η υλοποίηση του χρονίζοντος ζητήματος ανέγερσης Πανεπιστημιούπολης στο Καρλόβασι, όπου μέχρι σήμερα έχει την έδρα του, αλλά και κυριολεκτικά μεγάλη αναξιοποίητη «ιδιοκτησία» σε κτιριακές εγκαταστάσεις το Πανεπιστήμιο (μη αμφισβητούμενο γεγονός), και ενώ θα έπρεπε – κατά την ταπεινή μου άποψη – για αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα να υπάρχουν επανειλημμένες παρεμβάσεις και πιέσεις, αιφνίδια γίνεται λόγος για «επέκταση έδρας», αποκομμένης από το «κέντρο» της διοικητικής δραστηριότητας του Παν/μίου στο νησί. Και δεν πρόκειται για διεκδίκηση «ίδρυσης» νέας Σχολής, Τμήματος ή ΑΕΙ / ΤΕΙ, η οποία θα ήταν ίσως δικαιολογημένη, παρά τα όποια ζητήματα τυχόν δεν είχαν ληφθεί υπόψιν.
Και αυτά χωρίς, επί χρόνια, να έχει αναδειχθεί όπως της αρμόζει, η διάχυση της επιστημονικής δραστηριότητας των πανεπιστημιακών τμημάτων σε ολόκληρο το νησί, μέσω της οργάνωσης συνεδρίων, φόρουμ, κ.λ.π. την οποία επιμελείται η ίδια η επιστημονική κοινότητα. Ούτε έπεσε στην αντίληψή μου (και ας με διορθώσει όποιος θεωρεί ότι κάνω λάθος) να έχει διεκδικηθεί μέχρι σήμερα «επέκταση» αυτής της διάχυσης από τις τοπικές αρχές, που σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ ότι είχε κανένα λόγο να αρνηθεί το Πανεπιστήμιο, αφού ούτως ή άλλως αυτόβουλα το επεδίωξε (π.χ. θερινού σχολείου 2017 στο Πυθαγόρειο τέλος Αυγούστου, όπως αναφέρει ο κ. Καραγιαννίδης).
Πραγματικά, διερωτώμαι για τη «σκοπιμότητα» δημιουργίας τέτοιου ζητήματος χωρίς να υπάρχει λόγος και λυπάμαι πολύ περισσότερο γι’ αυτή τη διαμάχη που ανέκυψε και αποτελεί τροχοπέδη στη γενικότερη ανάπτυξη του νησιού μας.
