«Τα όρια είναι για να τα ξεπερνάμε», είχε πει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Τσολακάκης στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει το Φεβρουάριο του 2019 στο Samostoday και ακριβώς αυτό έκανε και στον τελευταίο αγώνα που πήρε μέρος.
Στη χώρα της Σλοβενίας και στον αγώνα Slovak Ultra Trail 100UTVV,ο Γιώργος χρειάστηκε 43 ώρες και 33 λεπτά για να τερματίσει τον αγώνα των 100 μιλίων και 7.700μ. υψομετρικής, κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και απέδειξε για άλλη μια φορά πως ξεπέρασε τα δικά του όρια.
Διαβάστε τι αναφέρει στο προσωπικό του προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:
«Ήταν η πρώτη φορά που δε πίστεψα στον εαυτό μου ότι μπορώ να καταφέρω να εκπληρώσω αυτόν τον αγώνα που έκανα τόσο καιρό προετοιμασία αφού στη προτελευταία προπόνηση με τράβηξε ο δικέφαλος..
Αφού λοιπόν τα είχα όλα κλεισμένα πληρωμένα είπα να σταθώ στην εκκίνηση κι όπως βγει. Αφού λοιπόν ξεκινάει ο αγώνας άρχισε να με τραβάει από το πρώτο χιλιόμετρο..προσπάθησα να το βγάλω από το μυαλό μου και μετά τις 5 ώρες το είχα ξεχάσει ..περνάει η πρώτη νύχτα όμορφα μέσα σε ένα δασικό τοπίο με ομίχλη υγρασία και έδαφος το οποίο με τις τελευταίες βροχές ήταν σα πηλός και γλιστρούσε.. έπρεπε να φτάσω 39 για να μάθω ότι μπορώ να κάνω σπαγκάτο και 2 φορές μάλιστα ευτυχώς χωρίς να χτυπήσω σοβαρά..τη νύχτα διαδέχεται η μέρα με αρκετή ζέστη και κουφόβραση..
Κατά τις 18.00 αρχίζει να πιάνει βροχή και να αστράφτει..όλη η διαδρομή ήταν σα γλίτσα που με το ζόρι κρατιόσουν να μη πέσεις και με ορατότητα μηδέν ..
Η βροχή και ο αέρας πάνω σου από τις καταιγίδες σε συνδυασμό με την κούραση σε φλέρταραν να πάθεις υποθερμία..Ο πόνος στα πέλματα αφόρητος καθώς είχανε μουλιάσει από τις 15 και ώρες βροχής και είχαν γίνει όλο φουσκάλες..το δυσκολότερο μέρος του αγώνα ξεκινάει από τα 138 χιλιόμετρα αφού έχεις να κάνεις μια ανάβαση 1300 μέτρα υψομετρικής μόλις σε 7 χιλιόμετρα και αυτό υπό βροχή και αέρα ο οποίος έφτανε τα 100 χιλιόμετρα ανά ώρα στη κορυφή στο βουνό Podnanos το οποίο οι ντόπιοι το ονομάζουν hell θα βάλω βίντεο να δείτε.. συνολική εικόνα.. 170 χιλιόμετρα με 7735 θετική υψομετρική σε 42 ώρες και 37 λεπτά ..και θα μου πείτε τώρα..
αξίζει όλο αυτό το “ξύλο” που έφαγα, η ταλαιπωρία και οι ζημιές στα πόδια; βεβαίως και αξίζει όταν το κάνεις πρώτα για σένα, για τα άτομα που αγαπάς, σε στηρίζουν, πιστεύουν σε σένα και σε κάνουν να κλαις από συγκίνηση… ο πόνος περνάει.. η αποτυχία και η επιτυχία μένει για πάντα.. Και ναι να σηκώσουμε ψηλά την Ελληνική μας σημαία όπως αξίζει!!».
Συγχαρητήρια Γιώργο…
