Στα πλαίσια μιας ομαδικής δημιουργικής εργασίας, που πραγματοποιήθηκε μέσα στη σχολική περίοδο της καραντίνας του 2020, προέκυψε ένα ολοκληρωμένο ποίημα. Οι μαθητές της Α’ και Β’ Γυμνασίου της σχολικής περιόδου 2019-20, που συμμετείχαν, εξέφρασαν τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους για όσα βίωσαν και βιώνουν.
Παρόλο που το ποίημα γράφτηκε λίγους μήνες πριν τον καταστροφικό σεισμό του Οκτωβρίου 2020, κατά έναν περίεργο και μοναδικό τρόπο, το ποίημα ταιριάζει σε όσα συνεπέφερε το μεγάλο αυτό γεγονός και θα μπορούσε κάλλιστα να αποδίδει, επιπλέον, τον αντίκτυπο του στη ζωή μας.
Δονήσεις
Τα όνειρα μας μαζί και οι στόχοι
σε μια νύχτα πήραν φωτιά
Δέντρα, γη, θάλασσες έφυγαν
χάσαμε φίλους και την χαρά
Τώρα, εγώ και εσύ
μηνύματα στέλνουμε συχνά
μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή
σε βλέπω, σ’ αγγίζω εικονικά
Είμαστε ο ένας
μακριά από τον άλλον
δεν ξέρουμε πια
τι είναι αλήθεια και τι ψέμα
Άνθρωποι κρύβονται μες στο καβούκι
τσουνάμι σηκώθηκε για πρώτη φορά
προσμένουν όλοι μπροστά στην οθόνη
την ελπίδα που η αλλαγή γεννά
Η καρδιά μας είναι πάντα εκεί
στους φίλους και τους συγγενείς
η εικόνα τους καθημερινά ταξιδεύει
στα καλντερίμια της ψυχής
Η σκέψη, η πίστη, η φιλία, η χαρά
ταξιδεύουν, ενώνουν, προσφέρουν, νικούν
δε γνωρίζουν όρια, προχωράνε μπροστά
και τα εμπόδια ξεπερνούν
…Ο κόσμος θα γεμίσει με φώς και ελπίδα
γιατί η ψυχή διψά για ζωή
οι άνθρωποι και πάλι την φύση θα στολίσουν
με αρώματα, χρώματα και μουσική…
Στιχουργική Ομάδα Μουσικού Γυμνασίου Σάμου(μαθητές Α’ και Β’ Γυμνασίου σχολικού έτους 2019-20)
Ιούνιος 2020
(ο τίτλος του ποιήματος δόθηκε έπειτα από τις
καταστροφές του σεισμού του Οκτωβρίου 2020)
