Ο περιφερειακός σύμβουλος, π. αντιδήμαρχος ενιαίου Δήμου Σάμου και υποψήφιος δήμαρχος Δήμου Ανατολικής Σάμου, Πάρης Παπαγεωργίου, αρθρογραφεί για τις νέες προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η τοπική αυτοδιοίκηση.
«Λίγο καιρό πριν την διενέργεια των επόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών εκλογείς και υποψήφιοι, -περισσότερο οι δεύτεροι- καλούνται να απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα που αφορούν την καθημερινότητά τους αλλά κυρίως το μέλλον του νησιού στο οποίο ζούμε και το οποίο έχει, τα τελευταία χρόνια, υποστεί σχεδόν όλα τα δεινά.
Η σε πολλά επίπεδα κρίση, οικονομική και κοινωνική, καθώς και τα σωρευμένα δεινά της τελευταίας δεκαετίας, όπως το μεταναστευτικό, ο σεισμός, οι φυσικές καταστροφές, η επιδημία αλλά και η επισφάλεια των σχέσεων με την γειτονική Τουρκία δημιουργούν ένα παζλ για δύσκολους λύτες. Κι αυτό γιατί θα πρέπει κανείς στον σχεδιασμό του όχι μόνο να λάβει υπόψη του τις πληγές που όλα τα παραπάνω έχουν αφήσει στην σαμιακή κοινωνία και οικονομία, όχι μόνο να προβλέψει παρόμοιες δύσκολες καταστάσεις που δυστυχώς δεν αποκλείονται αλλά μέσα σε αυτό τον κυκεώνα να σχεδιάσει το πώς οραματίζεται το μέλλον του νησιού.
Η τοπική αυτοδιοίκηση υπήρξε ανέκαθεν ένας χώρος όπου η μέγγενη της γραφειοκρατίας, το πολυδαίδαλο των αρμοδιοτήτων, η έλλειψη πόρων και πολλές φορές και οι κοντόφθαλμες λογικές έκαναν το έργο της δύσκολο και πολλές φορές σχεδόν ακατόρθωτο. Έχοντας θητεύσει σε αυτή τόσο από την θέση του Αντιδημάρχου στον πρώτο βαθμό όσο και του περιφερειακού συμβούλου στον δεύτερο, αλλά και μέσα από την ενασχόλησή μου με θέματα πολιτικής προστασίας και διαχείρισης κρίσεων, θεωρώ ότι για να μπορέσεις να χτίσεις εκ νέου δυνατά θεμέλια για αυτό που όλοι θέλουμε να είναι ένα αύριο με λιγότερα προβλήματα χρειάζεσαι τρεις βασικούς υποστηρικτικούς πυλώνες:
Πρώτον μια ομάδα ανθρώπων με τους οποίους να μοιράζεσαι τα ίδια πιστεύω, τις ίδιες πεποιθήσεις και την ίδια διάθεση να προσπαθήσεις στο μέγιστο βαθμό.
Δεύτερον πολίτες με τους οποίους θα είσαι σε συνεχή συνεργασία, τους οποίους θα ακούς, όχι υποκριτικά αλλά με προσοχή και με τους οποίους θα προσπαθείς κάθε στιγμή να άρεις την έλλειψη εμπιστοσύνης που δυστυχώς έχει καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια προς τους θεσμούς της χώρας.
Τρίτον και βασικό ένα νομικό πλαίσιο που θα δίνει στην τοπική αυτοδιοίκηση ευελιξία και δεν θα την πνίγει στις αγκυλώσεις. Θα της προσφέρει την αποφασιστική δυνατότητα και δεν θα την συντρίβει στον χωρίς λόγο έλεγχο από κεντρικές δομές.
Με δεδομένο ότι θα υπάρξουν οι τρεις παραπάνω συνθήκες, στο μέτρο του δυνατού, θεωρώ ότι μπορούμε να έχουμε μια τοπική αυτοδιοίκηση, δυνατή, αποτελεσματική και κυρίως οραματική. Που θα σχεδιάζει όχι με βάση σκόρπιες και ασύντακτες παρεμβάσεις αλλά με βάση ένα κεντρικό όραμα πάνω στο οποίο θα «κουμπώνουν» όλες οι πρωτοβουλίες, τα έργα και οι όποιες πολιτικές σε όλα τα επίπεδα. Τα αποσπασματικού χαρακτήρα έργα, οι ασυντόνιστοι σχεδιασμοί, οι χωρίς κεντρικό άξονα ιεραρχήσεις έχουν κάνει ζημιά στον τόπο μας. Αυτό είναι κάτι που θεωρώ ότι το αντιλαμβανόμαστε τόσο οι πολίτες όσο και όσοι ευελπιστούμε να συμμετέχουμε σε μια αλλαγή πλεύσης. Οι δεσμεύσεις έχουν κουράσει του πολίτες όταν δεν αντιστοιχούν σε έργο παραγωγικό και ουσιαστικό. Αυτό είναι ένα στοίχημα το οποίο και εγώ προσωπικά αλλά και οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι θα θέλαμε να κερδίσουμε. Χωρίς μεγαλοστομίες και μεγαλο-ιδεατισμούς. Με βήματα στέρεα και προσδιορισμένα. Και με τους πολίτες όχι απέναντι αλλά δίπλα μας.
Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι χώρος εύκολος. Αντίθετα απαιτεί νεύρα γερά, μεγάλη υπομονή και σκληρή δουλειά. Όποιος έχει θητεύσει είτε στον πρώτο είτε στον δεύτερο βαθμό της το γνωρίζει αυτό καλά. Όπως γνωρίζει, όμως, πώς υπάρχουν πάντα διέξοδοι και τρόποι να φανείς αποτελεσματικός. Και αυτό για το νησί μας είναι πλέον μονόδρομος.»
ΣΑΜΙΑΚΟΝ ΒΗΜΑ… Από την έντυπη έκδοση
