ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 2:30’ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ 8-9-2023 ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΑΜΟΥ
Αποτροπιασμό και οργή προκαλούν οι σκηνές που εκτυλίχτηκαν προχτές το βράδυ στο λιμάνι του Πειραιά, με τον 36χρονο που ρίχτηκε σαν τσουβάλι στη θάλασσα και τον άφησαν να πνιγεί στις δίνες της προπέλας. Καμία δικαιολογία, κανένα άλλοθι, κανένα «νομικό – τεχνικό» εφεύρημα δεν μπορεί να σκεπάσει την απανθρωπιά αυτής της δολοφονικής ενέργειας και τους αυτουργούς της.
Όχι μόνο εκείνους που πέταξαν τον άτυχο νέο στο αφρισμένο νερό, εμποδίζοντάς τον με ζήλο να ανέβει στο πλοίο, αλλά και το μεγάλο αφεντικό, την ακτοπλοϊκή εταιρεία, που δεν έκανε τίποτα για να τον σώσει από βέβαιο πνιγμό, συνέχισε το δρομολόγιο σαν να μη συμβαίνει τίποτα και στη συνέχεια προσπάθησε να συγκαλύψει τις εγκληματικές ευθύνες της.
Είναι χαρακτηριστικό πως το τι πραγματικά έγινε αποκαλύφθηκε από τους ίδιους τους επιβάτες του πλοίου, ενώ η αρχική ενημέρωση του Λιμενικού έριχνε επί της ουσίας την ευθύνη στο θύμα.
Aκόμα και τώρα, η εταιρεία ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει καμία δική της υπαιτιότητα. Θράσος και πρόκληση μαζί. Είναι αστείο να σκεφτεί κανείς ότι όλη αυτήν την ώρα δεν υπήρξε επικοινωνία του καπετάνιου με την εταιρεία. Ότι δεν πήρε οδηγίες για τους χειρισμούς και εντολή να συνεχίσει κανονικά το ταξίδι…
Η εγκληματική στάση μελών του πληρώματος που εμπλέκονται είναι πραγματικά μια μαύρη κηλίδα, ξένη προς τους αγώνες που έχουν δώσει διαχρονικά οι ναυτεργάτες με αυτοθυσία για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, σε σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους και το κυνήγι του από την εργοδοσία.
Για την κυβέρνηση, πάντως, προτεραιότητα είχε και έχει το ξέπλυμα της ακτοπλοϊκής εταιρείας και γενικότερα των εφοπλιστών, τους οποίους μπουκώνει με προνόμια, φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για να δρομολογούν τα σαπάκια τους σε …«άγονες γραμμές» με πανάκριβα εισιτήρια , χωρίς να νοιάζονται για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Το έγκλημα στον Πειραιά πρέπει να ερευνηθεί σε βάθος και να αποδοθούν οι ευθύνες. Κανείς όμως δεν πρέπει να συμβιβαστεί με την «κανονικότητα» να χάνεται έτσι μια ανθρώπινη ζωή, να ξεπλένεται με θράσος η εργοδοσία και στο τέλος το φταίξιμο να ρίχνεται στον νεκρό.
Κανείς να μη συμβιβαστεί με την προσπάθεια που ξεκίνησε ήδη, με νομικά και άλλα τερτίπια, να διαχυθούν οι ευθύνες και να μην ακουμπήσουν ούτε στο ελάχιστο την πολιτική που δεν διστάζει να ξεπλύνει και τα μεγαλύτερα εγκλήματα προκειμένου να υπηρετήσει το κέρδος.
Το έγκλημα αυτό να μην ξεχαστεί,
του νεκρού Αντώνη θα γίνουμε η φωνή.
