Γεννημένος στο Μόναχο της Γερμανίας, ο Ζάννης Μανουήλ βρίσκεται 5 ετών πλέον στο νησί της Σάμου και στο Δημοτικό σχολείο Μυτιληνιών. Από νωρίς αγάπησε τον αθλητισμό, ενώ στην ηλικία των 16 ετών ο τότε προπονητής του στον Α.Σ Αναγέννηση Σάμου Κομιανός Εμμανουήλ, ανακάλυψε το ταλέντο του στον ακοντισμό. Αγώνισμα με το οποίο σχεδόν ένα χρόνο μετά κατάφερε να είναι ήδη στους 2 καλύτερους αθλητές στην Ελλάδα, στην κατηγορία παίδων 17 ετών, ενώ ακολούθησε μια πορεία με σημαντικές διακρίσεις .
Ως τα 24 πέτυχε να είναι : 2 φορές 1ος Πανελληνιονίκης,7 φορές 2ος Πανελληνιονίκης,4 φορές 3ος Πανελληνιονίκης με μεγαλύτερη επιτυχία την 4η Θέση τον Ιούλιο του 1992 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών έως 23 ετών και ενώ ήταν μόλις 20 ετών. Φτάνοντας στην ηλικία των 24 ετών, για προσωπικούς λόγους και πραγματικά πολύ πρόωρα, αποφασίζει να διακόψει τον πρωταθλητισμό ακολουθώντας μια άλλη μεγάλη αγάπη, αυτή της φωτογραφίας.
Γιατί στίβος και μάλιστα ακοντισμός;
Αυτό που έπαιξε σημαντικό ρόλο ήταν ότι είχα το ταλέντο, το οποίο σε ένα αγώνισμα όπως ο ακοντισμός είναι βασική προϋπόθεση για να μπορέσεις να διακριθείς σε σοβαρό επίπεδο. Αν με ρωτήσεις γιατί σε ατομικό αγώνισμα και όχι σε κάποιο ομαδικό σπορ π.χ ποδόσφαιρο, θα σου απαντήσω ότι σαν ιδιοσυγκρασία μου ταίριαζε πιο πολύ το ατομικό αγώνισμα!
Τι χρειάζεται κάποιος για να γυμναστεί σε τέτοιου είδους αγωνίσματα;
Ειδικά ο ακοντισμός είναι ένα αγώνισμα με «ειδικές» απαιτήσεις , απαιτεί πολύπλευρο ταλέντο, ταχύτητα, δύναμη,κυρίως εκρηκτική δύναμη, ελαστικότητα, ρυθμό. Είναι ένα αγώνισμα ιδιαίτερα τεχνικό και αλλά και δυναμικό, να το πω απλά θα πρέπει να έχεις ικανότητες δεκαθλητή.
Τι σου πρόσφερε τελικά ο αθλητισμός στην μετέπειτα ζωή σου;
Θεωρώ ότι πέραν του πρακτικού σκέλους που έχει να κάνει με το θέμα των σπουδών, της επαγγελματικής αποκατάστασης, των όποιων υλικών απολαβών, των τιμών και των διακρίσεων, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο πως διαμορφώθηκε και «σφυρηλατήθηκε» ο χαρακτήρας μου, ο τρόπος που σκέφτομαι, που μάχομαι και διεκδικώ από τη ζωή ό,τι θεωρώ ότι μου αξίζει και μπορώ να κατακτήσω.
Ας πάμε λοιπόν στην άλλη σου μεγάλη αγάπη. Φωτογραφία, ποιό ήταν το κίνητρό σου για να ασχοληθείς με το χώρο της φωτογραφίας;
Η αγάπη μου για τη φωτογραφία υπήρχε πάντα μέσα μου, πάντα με καθηλώνει μια όμορφη φωτογραφία και πάντα την θαύμαζα και τη μελετούσα. Ποτέ όμως πριν το 2015 δεν έτυχε να ασχοληθώ ενεργά . Από τη χρονιά αυτή και μετά δειλά και πάντα ως αυτοδίδακτος, αρχίζω και εγώ το δικό μου ταξίδι στο χώρο της φωτογραφίας, πάντα σε εντελώς ερασιτεχνικό επίπεδο και προσέγγιση. Βέβαια έχω σταθεί τυχερός και αρκετές φωτογραφίες μου έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς μεγάλων φωτογραφικών ιστοσελίδων αλλά και σε διαγωνισμούς εταιρειών.
Προτιμάς να φωτογραφίζεις ανθρώπους, συναισθήματα και εκφράσεις, ή τοπία που έχουν την δική τους μοναδικότητα και γιατί;
Η μεγάλη μου αγάπη είναι η φωτογραφία τοπίου, χωρίς φυσικά να με αφήνει αδιάφορο η φωτογραφία πορτραίτου, δρόμου, αστροφωτογράφησης ακόμη και καιρικών φαινομένων, αν και το τελευταίο απαιτεί χρόνο και δράση σε ώρες που εγώ λόγω των πολλών υποχρεώσεων μου αδυνατώ να έχω τη δυνατότητα.
Υπάρχουν φωτογραφίες που επιλέγεις να κρατάς για τον εαυτό σου ενώ είναι πολύ πιθανόν να έβρισκαν ανταπόκριση;
Πολλές φορές, απλά μερικές για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία θεωρώ πως είτε δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να κοινοποιηθεί ή ότι ακόμη και δεν θα έπρεπε ποτέ να γίνει αυτό. Θεωρώ ότι κάποιες από αυτές θα έκαναν αίσθηση, μερικές ομολογώ ότι τις κρατώ για να τις εμφανίσω σε κάποιες εκθέσεις που έχω στο πλάνο μου να πραγματοποιήσω.
Τι πιστεύεις ότι κάνουν τελικά ένα φωτογράφο καλό, το ταλέντο ή η εξάσκηση;
Σαφώς ο συνδυασμός και των δύο! Όσο ταλέντο και αν διαθέτεις με οτιδήποτε και αν ασχολείσαι, αν δεν το εξασκείς, αν δεν πειραματιστείς, αν δεν δοκιμάσεις νέους τρόπους και τεχνικές σαφώς δεν πρόκειται να εξελιχθείς. Αυτό θεωρώ πως δεν είναι απλά κανόνας, είναι αξίωμα !
Μόλις μου το επιτρέψουν οι συνθήκες και έχω περισσότερο χρόνο επιθυμώ και θέλω να εξελιχθώ στο χώρο της φωτογραφίας, στον οποίο χώρο μέχρι τώρα μπορεί να έχω σταθεί ως αυτοδίδακτος, αλλά για να είμαι ειλικρινής επιθυμώ και είμαι ήδη σε διαδικασία έρευνας, το να μπορέσω να φοιτήσω εξ αποστάσεως σε κάποια σχολή φωτογραφίας και να αποκτήσω και τη θεωρητική κατάρτιση που σαφώς σε βοηθά να έχεις πληρέστερη γνώση του αντικειμένου.
Φωτογραφίες Μανώλης Ζάννης
Επιμέλεια συνέντευξης Χατζηγεωργίου Ελένη
