Πραγματοποιήθηκε χθες 4-11 η κινητοποίηση του Εργατικού Κέντρου Σάμου, του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ, σωματείων και φορέων στο Βαθύ της Σάμου με σκοπό να διατρανωθεί για άλλη μια φορά η ριζική αντίθεση στον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη και το πώς θα οργανωθεί καλύτερα η δράση ώστε να μείνει στα χαρτιά και να μην εφαρμοστεί. Παράλληλα, εκφράστηκε κραυγή αγωνίας γιατί έχει περάσει ένας χρόνος από το φονικό σεισμό της 30ης Οκτωβρίου και η τοπική κοινωνία συνεχίζει να ζει με τις καταστροφικές συνέπειές του και την ανασφάλεια. Τα ψεύτικα μεγάλα λόγια και οι υποσχέσεις περισσεύουν αλλά αυτά δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα. Το κράτος και οι υπηρεσίες του να κινούνται με ρυθμούς χελώνας και ο κόσμος να μένει σε κίτρινα κτίρια με ευθύνη του για την ίδια του τη ζωή και με γκρεμισμένα ή ετοιμόρροπα κτίρια γύρω του.
Μετά την πορεία στο κέντρο της πόλης, χαιρετισμό στη συγκέντρωση, στην πλατεία Πυθαγόρα, απηύθυνε εκ μέρους του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ ο γραμματέας Μανώλης Παχυμανώλης, περιγράφοντας το δύσκολο εργασιακό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί και στο δημόσιο τομέα με την εντατικοποίηση της δουλειάς, την ακρίβεια στα λαϊκά νοικοκυριά και επεσήμανε ότι η μόνη διέξοδος είναι η οργάνωση και οι διεκδικήσεις να είναι μόνιμο μέλημα της κοινωνίας μας, πόσο μάλλον και για την αποκατάσταση του νησιού από το σεισμό.
Την κεντρική ομιλία έκανε η Νανά Νικολάου, μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, όπου αρχικά εξέφρασε την αμέριστη συμπαράσταση στον παλικαρίσιο αγώνα που δίνουν οι λιμενεργάτες της COSCO, που ύστερα από 7ήμερη απεργία δικαιώθηκε η πλειοψηφία των αιτημάτων τους. Χρειάστηκε γι’ αυτό να θρηνήσουμε ένα νεκρό εργάτη, όπως και στη Θεσσαλονίκη τον διανομέα της Wolt που δούλευε με το συνεργατικό μοντέλο που ορίζει ο νόμος έκτρωμα του Χατζηδάκη.
Η ομιλήτρια εστίασε σε βασικά σημεία του νόμου, όπως η κατάργηση του 8ωρου και της αμοιβής των υπερωριών, την απλήρωτη δουλειά, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την απελευθέρωση των απολύσεων, το άθλιο καθεστώς της τηλεργασίας, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Ταυτόχρονα, περιέγραψε την κατάσταση που έχει επέλθει το νησί μετά το φονικό σεισμό της 30ης Οκτώβρη με τους σεισμόπληκτους να μένουν σε σπίτια με ακριβά ενοίκια και η στεγαστική συνδρομή να παραμένει πολύ μικρή και εκπρόθεσμη, ενώ συναντούν σοβαρές δυσκολίες για να βρουν και να πληρώσουν μηχανικό που θα ολοκληρώσει τη μελέτη για την επισκευή των σπιτιών τους με το ίδιο το κράτος να σφυρίζει αδιάφορα σε αυτό. Έγινε αναφορά στην ανάγκη να επισκευαστούν άμεσα τα σχολεία που έπαθαν ζημιές από το σεισμό, να αναγερθούν νέα και να μη γίνει μονιμότητα το μάθημα σε κοντέινερ, αλλά και την ανάγκη άμεσης αποκατάστασης των ζημιών σε δημόσιες υποδομές, μόλοι λιμένων και αλιευτικών καταφυγίων, δρόμος στα Αυλάκια.
Τέλος, έγινε κάλεσμα από το Εργατικό Κέντρο να ενταθούν οι προσπάθειες σε διάφορους χώρους για την επιτυχία των αρχαιρεσιών (Ξενοδοχοϋπάλληλοι-Επισιτισμός-Τουρισμός, Μουσικοί, Χειριστές κλπ) ενώ άμεσα να προχωρήσουν σε συνελεύσεις, συσκέψεις, συντονισμό με τα μέλη, νέες εγγραφές στα σωματεία. Να πάρουν αποφάσεις ότι δε θα καταθέσουν μητρώα, καταστατικό, οικονομικές καταστάσεις στο κράτος που θέλει να φακελώσει τους αγωνιστές και να δώσουν τη μάχη ώστε με καλύτερες προϋποθέσεις να δοθεί μεγάλη απεργιακή απάντηση το αμέσως επόμενο διάστημα στους χώρους δουλειάς!
Η Διοίκηση
